Stage Bezoek

Hallo Allemaal, 

3 weken geleden, 20 mei, is Erszi bij mij op stage-bezoek geweest en ik weet het in deze drukke tijd, is bloggen oh zo belangrijk maar toch is het er nog niet van gekomen om hier een blog over te schrijven. Dus bij deze: 20 Mei was een erg hete en zonnige dag, het was voor mij de tweede keer dat ik in groepjes ging werken. Ik heb gekozen voor groepswerk omdat groepjes leerlingen verschillende onderdelen uit onze musical spelen en op die manier kan ik ze beter in de gaten houden en vooral beter coachen. Voor mij is groepswerk een echte uitdaging, want in dit soort processen kun je je als docent er middenin begeven, maar je kunt er ook uitstappen en kijken wat er in die groep zelf gebeurd. En dat is ook precies hetgeen waar ik momenteel mee bezig ben; want waar ligt die grens tussen coachen, openstaan en het van buitenaf bekijken, en middenin de groep gaan staan en zeggen wat ze moeten doen. Natuurlijk voor sommige leerlingen zou dat laatste erg goed werken, omdat ze graag die veiligheid hebben, maar het is juist zo interessant om het los te laten en te kijken wat er voortvloeit. 

Dus waar ligt die grens, geef je de voorkeur aan klassikaal werken, of laat je ze zelf creëren?

wat ik erg fijn heb gevonden deze stage, is dat ik aan het begin duidelijk mijn grenzen heb gesteld en heb laten zien. Op manier die sommige niet aansprak, maar wat daaruit voortkwam was wel vrijheid voor de leerlingen, want ze hebben door die grenzen duidelijk aan te geven nu wel een kader, waardoor ik dan weer de vrijheid heb ze zelfstandig te laten werken. En ook al leg je een keer de les stil, ze houden echt niet minder van je! ;)

Afgelopen stage dacht een doorloop per groep te doen; ik zal het even uitleggen.

Ik doe mijn musical met 3 klassen, groep 4, groep 5 en groep 5/6. Elke klas heeft 1 scene, waarin sowieso 1 liedje, 1 dansje en 1 stukje toneel zit. Dan is er scene 4 die gespeeld/ gedanst enz wordt door leerlingen uit alledrie de klassen en in scene 5, de laatste scene staan ze allemaal op het podium!

Dus dacht ik dat het handig was om de scene van de klassen zelf, dus 1+2+3, met de groep te doen, maaaarrr.... Het begrip 'publiek' zit nog niet echt in de vocabulaire. 

Ten eerste is het publiek niet echt publiek, het wil na een flinke toespraak nog wel stil zitten, maar zo gauw er iets fout gaat, ligt het lachend op de grond, niet echt leuk voor diegene die op het toneel staan, die vervolgens..

Ten tweede, dan ook zelf maar beginnen te grinniken, spontaan de tekst vergeten en dan maar besluiten met hun zee-rovers-zwaard, lucht gitaar te gaan spelen!

Ik snap het nu, 3X EEN DOORLOOP IS WEL BELANGRIJK! Voor iedereen die dacht dat het overbodig was, wees wijs, neem dit advies aan, neen het is wel degelijk belangrijk! Al was het alleen maar voor je eigen gemoedstoestand! ;)

Liefs nieco